Saturday, December 13, 2008

ကြ်န္ေတာ့္သူေဌး

ကြ်န္ေတာ္အလုပ္လုပ္ေနတာက စကၤာပူမွာရွိတဲ့ Jurong Island မွာေပါ့ဗ်ာ။ကြ်န္းၾကီးက နဂိုက အက်ယ္ၾကီးမဟုတ္ေပမယ့္ အခုေတာ့ အျခားနုိင္ငံက သဲေတြ၀ယ္ ဖုိ ထားလို ့ ခုဆို၇င္ေတာ္ေတာ္က်ယ္ေနပါျပီ။ ကြ်န္းေပၚမွာကစက္ရံုေတြခ်ည္းပဲ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ေရနံခ်က္စက္ရံုေတြဆိုေတာ့အရမး္အႏၱရာယ္မ်ားပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ လံုျခံဳေရးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ခ်ထားရတာေပါ့။ ကြ်န္းထဲကို၀င္ျပီဆိုရင္ Access ကဒ္နဲ ့၀င္ရတာ။ အလုပ္သမားေတြဘယ္ေလာက္မ်ားလဲဆိုရင္ မနက္ခင္းအ၀င္ဆိုရင္ ၈လမ္းသြားလမ္းမၾကီးကို ၆ လမ္းက အ၀င္အတြက္ဖြင့္ထားေပးရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ကြ်န္းအေၾကာင္းကို ေျပာျပတာပါ။
အဲဒီေန့မနက္ကေပါ့ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ့္အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ သူ ့ရဲAccess ကဒ္က ပ်က္ေနေတာ့၀င္မရဘူး။ သက္တမ္းကုန္ေနတာမဟုတ္ပဲ ကိုင္တာမရိုေသလို ့ေၾကာင့္လား ကဒ္ကိုကပဲ ေဟာင္းေနလုိ့ ပဲလားမသိဘူး. ၀င္လို ့မရေတာ့ အသစ္ျပန္လုပ္ရတယ္။ လုပ္ခက ၁၀ ေဒၚလာေပးရပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ရံုးကေန လုိအပ္တဲ့စာရြက္စာတမ္းနဲ ့သူ ့အတြက္ transport စီစဥ္ေပးပါတယ္။
ျပန္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒီအလုပ္သမားက သူ ေပးခဲ့ရတဲ့ ၁၀ ေဒၚလာကို ျပန္ claim တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေျပာလိုက္တယ္။ အရင္ အလုပ္သမား ၄ ေယာက္လဲ အဲလိုျဖစ္ဖူးတယ္။ သူေဌးက ကိုယ့္ေၾကာင့္ပ်က္စိီးလို ့အသစ္လုပ္၇တာကိုယ့္ဟာကိုေပးလို ့ေျပာတယ္လို ့။ အဲဒီေတာ့ သူက သူေဌးလာရင္ ၀င္ေတြ ့ျပီးေတာင္းမယ္ေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ကလဲ ဒီေကာင္ေတာ့ သူေဌးေအာ္တာခံရဦးမွာဆိုျပီး နည္းနညး္ျပံဳးလုိက္မိေသးတယ္။
ညေနအလုပ္ဆင္းခ်ိန္က်ေတာ့ ဒီေကာင္ရံုးခန္းထဲ၀င္လာျပီး ျဖတ္ပိုင္းေလးျပျပီး သူေဌးဆီပိုက္ဆံေတာင္းတာေပါ့။ အဲ သူေဌးက ထုတ္ေပးလိုက္သဗ်ာ။ ဒီေကာင္လဲ ေပ်ာ္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကိုေတာင္ ေလွာင္ျပံဳးေလးေတာင္ျပံဳးျပသြားပါေသးတယ္။ သူရခဲ့ျပီေပါ့။
သူထြက္သြားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က သူေဌးကိုေျပာတယ္။ အရင္လူေတြက်မေပးဘူး။ခုက်ေတာ့ေပးတယ္။ ေနာက္လူေတြက်ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ဘယ္လိုစီမံရမလဲလို ့ေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ဖုန္းမို - သြားျပန္ေတာင္းခ်ည္တဲ့။ ဟီဟီ ေတာ္ေတာ္ေတာ္တဲ့သူေဌး။ ကုိယ္ကလဲ သူေဌးကုိဘယ္ေလာက္ေၾကာက္ရသလဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္မေတာင္းခ်င္ပါဘူးလုိ ့ျပန္ေျပာလုိက္တယ္။ဟဲဟဲ
ကြ်န္ေတာ္လဲကုိယ့္အလုပ္ကိုယ္ဆက္လုပ္ေနလုိ ့သူေဌးအျပင္ထြက္သြားတာေတာင္မသိလိုက္ပါဘူး။ ခဏေနေတာ့သူေဌးက ၁၀ ေဒၚလာတန္ေလးကိုင္လို ့ စပ္ျဖီးစပ္ျဖီးနဲ ့ ၀င္လာျပီး ဖုန္းမို - ငါျပန္ေတာင္းခဲ့ျပီ ဒီမွာဆိုျပီးျပပါေလတယ္ဗ်ား။ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ဖို ့ေကာင္းတဲ့သူေဌး။ ကြ်န္ေတာ္္ေတာ့မေနနိုင္ဘူး ၊ ဟန္ကိုမေဆာင္နုိင္တာ။ သူ ့ေရွ ့တင္ အားရပါးရကို ရယ္ခ်လိုက္ေတာ့တာပဲ။ ကေလးကလား ၊ ေပးထားျပီး ၁၀ေဒၚလာကို ျပန္ေတာင္းတယ္လို ့။ အထူးသျဖင့္ ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ေနတဲ ့ သူေဌးရဲ့မ်က္ႏွာေပါ့ ကြ်န္ေတာ္အဲလိုအားရပါးရ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိိဳက္ မရယ္ခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ေတြၾကာပါျပီေကာဗ်ာ။

No comments: