အေထာက္အကူ

ကြ်န္ေတာ္တို ့အခုေနတာက အိပ္ခန္းနွစ္ခန္းနဲ ့မီးဖိုေခ်ာင္ ဧည့္ခန္းတြဲပါတဲ့ တိုက္ခန္းေလးပါ။ စင္ကာပူအစိုးရရဲ ့စည္းကမ္းအရကေတာ့ အနည္းဆံုးလူေလးေယာက္ပဲေနခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တို့ ့အိမ္ရွင္ကေတာ့ လူေျခာက္ေယာက္ေနခြင့္ေပးထားပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ကေတာ့ စုစုေပါင္း လူရွစ္ေယာက္ေနပါတယ္။ တစ္ခန္းကို လူသံုးေယာက္နဲ ့ နွစ္ခန္းဆိုေတာ့ေျခာက္ေယာက္၊ ဧည့္ခန္းမွာ နွစ္ေယာက္ေနပါတယ္။ ေလးေယာက္သာ သတ္မွတ္ထားတဲ့အခန္းေလးမွာ လူရွစ္ေယာက္ေပါင္းေနတယ္ဆိုေတာ့ စဥ္းစားသာၾကည့္ေတာ့။ ေနတဲ့သူေတြကလဲ ေယာက္်ားေလးေတြခ်ညး္ပဲဆိုေတာ့ အိမ္သန္ ့ရွင္းေရးက လုပ္လို ့မနိုင္ေအာင္ပါပဲ။
မီးဖိုေခ်ာင္က အဆိုးဆံုးေပါ့ဗ်ာ။ ခုဆိုရင္ မီးဖိုခန္းမွာ ပိုးဟတ္ေတြက ေထာင္ခ်ီေနတာပါပဲ။ ထမင္းဟင္းက်န္ေတြကို ညအခါ အုပ္ေဆာင္းမထားရင္ျဖင့္ ပိုးဟတ္ေတြက ၀ိုင္းသမေတာ့တာပါပဲ။
ဒီေန့ သန္ ့စင္ခန္း၀င္ရင္းနဲ ့ ပိုးဟတ္တစ္ေကာင္ဟာ သန္ ့စင္ခန္းရဲ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ပက္လက္လန္ေနတာကို ေတြ ့ရတယ္။ ၾကမ္းျပင္ကလဲ စိုစြတ္ေနေတာ့ သူ ့ရဲ့ ေတာင္ပံေတြနဲ ့ကပ္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ သူ ့ခမ်ာ ေျခေခ်ာင္းလက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ ့အစြမ္းကုန္ရုန္းကန္ထေနေပမယ့္ သူ ့ရဲ့ ၾကိဳးစားမွူက အခ်ညး္အနွီးျဖစ္ေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ္စဥ္းစားတယ္။ ဒီအတိုင္းသာ ထားလိုက္ရင္ေတာ့ ဒီပိုးဟတ္ကေလးဟာ သူအသက္ရွင္သန္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းေနရင္းနဲ ့အသက္သာေသဆံုးသြားမွာပဲလို ့။ ဟုတ္တယ္ေလ။ သူၾကိဳးစားေပမယ့္ သူရုန္းကန္ရင္ဆိုင္ေနရတာက သူ ့အားနဲ ့မတန္မ်ွတဲ့ ၾကမ္းျပင္ရဲ့ စိုစြတ္မွူ။ ျပီးေတာ့ သူ ့ရဲ့ ေျခလက္ေတြရဲ့ဆုပ္ကိုင္စရာက ဘာမွခိုုင္ျမဲမွူမရွိတဲ့ ေလ ျဖစ္ေနတယ္ေလ။
ကြ်န္ေတာ္လဲ ေဘးနားမွာရွိေနတဲ့ ခပ္မာမာအမွိဳက္ကေလးတစ္ပင္ကို သူ ့ရဲ့ ေဘးမွာ အေထာက္အကူအျဖစ္ထားေပးလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ သူ ့ရဲ့ ေျခလက္ေတြဟာ အဲဒီအေထာက္အကူေလးကို ဆုပ္ကိုင္မိျပီး ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ရပ္တည္သြားနုိင္ပါတယ္။
ဒီလိုပါဘဲ ကြ်န္ေတာ္တို့ တစ္ေတြအခက္အခဲတစ္ခုနဲ ့ရင္ဆိုင္ေနၾကရတဲ့အခါမွာ အားလံုးလိုလုိကေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာရုန္းကန္ထေနၾကတာပါဘဲ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ရဲ့ခံနုိင္ရည္စြမ္း၊ ကိုယ့္ရဲ့ အားအင္နဲ ့မတန္ေအာင္ ခက္ခဲလွတဲ့အေနအထားမ်ိဳးမွာေတာ့ အေထာက္အကူဆိုတာလုိအပ္လာတာပါပဲ။ အဲလိုအခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ရုန္းကန္မထဘဲ အျခားအေထာက္အကူကိုယူခ်င္ေကာင္းရဲ့လို ့ဘယ္အျပစ္ဆိုသာမလဲေနာ္။ အဲဒီအေထာက္အကူကလဲ တစ္ခါတစ္ေလ ဘာမွမဟုတ္တဲ ့အရာေလးတစ္ခုလဲျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အဲဒီဘာမွမဟုတ္တဲ ့အေထာက္အကူေလးကလဲ
ၾကိဳးစားရုန္းကန္ထေနရတဲ့ သူတစ္ေယာက္အတြက္ မဟာတံတုိင္းၾကီးတစ္ရပ္လဲျဖစ္သြားတတ္ၾကတယ္။ အဲဒါေလးကို ဂရုျပဳျပီးေတာ့ လူ ့ဘ၀ရဲ့ တိုေတာင္းလွတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ သူတစ္ပါးအတြက္ ကိုယ္တတ္နိုင္တဲ ့အေထာက္အကူေလးတစ္ခုေလာက္ ဖန္တ္ီးေပးနုိင္ခဲ့ၾကပါေစ။

ေခြးေလး ၊ ၾကိဳးႏွင္ ့ စက္ဘီး

ေခြးေလး ၊ ၾကိဳးႏွင္ ့ စက္ဘီး

တစ္ခါတုန္းက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္မွာ ေခြးေလးတစ္ေကာင္ရွိခဲ့တယ္။
ေခြးေလးဟာ လူတစ္ေယာက္နဲ ့မျခား တတ္သိနားလည္ျပီး အလြန္ကို လိမၼာတဲ့ေခြးေလးပါတဲ့။
ေကာင္ေလးကလဲ သူ ့ေခြးေလးကိုသိပ္ခ်စ္တာေပါ့။
ဒါေပမယ့္ ေခြးကေလးမွာ ခ်ိဳ ့ယြင္းခ်က္ရွိတယ္။
အဲဒါကဘာလဲဆိုေတာ့ သူဟာ စက္ဘီးဆို အရမ္းေၾကာက္တယ္တဲ့။
အိမ္ေရ့ွကေန စက္ဘီးတစ္စီးျဖတ္သြားတယ္ဆို၇င္ပဲ ေခြးကေလးဟာ အိမ္ထဲကိုေျပး၀င္လာျပီး
ကုတင္ေအာက္မွာ ထိတ္လန္ ့ၾကီးစြာ ပုန္းေအာင္းေနရတယ္။
ဒါကို ေကာင္ေလးက မေက်နပ္ဘူး၊ အားမရဘူး။
စက္ဘီးဆိုတာ ေၾကာက္စရာမဟုတ္မွန္း ေခြးကေလးသိေအာင္ သူၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။
ေကာင္ေလးက ေခြးေလးကို သစ္ပင္တစ္ပင္မွာ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းနဲ ့ခ်ည္ေႏွာင္ထားလိုက္တယ္။
အဲဒီေနာက္မွာ သစ္ပင္ကိုပတ္ျပီး စက္ဘီးစိီးပါတယ္။
ေခြးကေလးဟာ အရမ္းသနားစရာေကာင္းေအာင္ တအီအီေအာ္ျပီး ေၾကာက္ရြ ့့ံေနရွာတယ္။
ေကာင္ေလးဟာ စက္ဘီးကိုရပ္မေပးပါဘူး။
စက္ဘီးဆိုတာ ေၾကာက္စရာမဟုတ္မွန္း ေခြးကေလးသိေအာင္ သူဆက္စီးခဲ့တယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ေခြးကေလးဟာ ေၾကာက္လန္ ့တဲ့ စ္ိတ္နဲ ့ပဲ ေနရာမွာတင္ေသဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။
ေကာင္ကေလးေစတနာဟာ ေ၀ဒနာျဖစ္သြားခဲ့ရတယ္။
အဲေန ့ညမွာပဲ ေကာင္ေလး အိပ္မက္မက္ပါတယ္။
အိပ္မက္ထဲမွာ ေခြးကေလးကေျပာတယ္။
သူ ့မွာအရင္ဘ၀က စက္ဘီးအတိုက္ခံရျပီးေသဆံုးသြားခဲ့ရလို ့ဒီဘ၀မွာ စက္ဘီးဆိုရင္ ေၾကာက္လန္ ့ခဲ့ရတယ္။
စက္ဘီးနဲ ့လဲ ေ၀းေအာင္ေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ သခင္ေၾကာင့္ သည္ဘ၀မွာလဲ စက္ဘီးနဲ ့ေသခဲ့ရျပီ။
သခင္မယံုရင္ စံုစမ္းဖို ့ဆိုျပီး အရင္ဘ၀က မိဘေတြရဲ ့ေန၇ပ္လိပ္စာကိုပါ ေျပာျပသြားခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေန ့မွာ ေကာင္ေလးသြားစံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ အမွန္တကယ္ျဖစ္ေနတာကိုေတြ ့ခဲ့ရတယ္။
ျဖစ္ရပ္မွန္မဂၢဇင္းမွာပါတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ရပ္ပါ။
ေခြးကေလးကေတာ့ သခင္ကၾကိဳးခ်ည္ခဲ့လို ့ သူ ့ရဲ့ခံစားခ်က္ကို သခင္ကို ထုတ္ေျပာခြင့္ရခဲ့တယ္။
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ၾကိဳးခ်ည္ခဲ့မိတဲ့ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ …………………..

သုေမာင္

ဒါကေတာ့သုေမာင္သီခ်င္းေလးေတြပါ
၁)လွမဥၹဴ
၂)နဂါးနီ
၃)ဘုန္းေမာင့္သက္လွယ္
၄)မာနရွင္
၅)ပပ၀င္း
၆)လကဆုန္
၇)ေတာ္ေတာ္ေရႊပုပၸါး
ဂ)ဘရဏီ
၉)ခ်စ္မိုးေဆြ